Thermiekfabriek

Avond vliegen is leuk. Vanavond was het raar weer. We stonden opgesteld op baan 12. De windzak stond als aardig cross. Uiteindelijk toch maar omgesteld naar baan 22 voor het avond vliegen.
“Het is kraken weer”. Bij mijn eerste start merkte ik wat hier mee bedoelt wordt. Op final kreeg ik 3m/s zakkers om de oren. “Gas erop”, was me voor de start al op het hart gedrukt. De kist goed aan de grond gezet. Goed voor de ervaring. Nog een lierstart en een sleepstart gemaakt, om de “current” te blijven.
Ik had voorgenomen om doellandingen te maken. Voor de startbus geland. Ik ben niet ontvreden. Missie geslaagd.

Als je ’s avond vliegt, krijg je veel natuurschoon te zien. Ik hoorde vanavond iemand zeggen: “Allemaal gratis…”. Na een prachtige vliegdag kreeg ik dit “plaatje” cadeau. Een afsluiting van een mooie vliegdag!

In 2006 ben ik begonnen met zweefvliegen. Mijn vader is van het begin af aan erg trots.
Hij weet dat dit mijn jongens droom is. Leren zweefvliegen!

Nadat ik mijn brevet (GPL) behaalt had in oktober 2007, volgde snel zijn vraag:
“Wanneer mag ik met je mee vliegen?”

In overleg met de instructeurs is dit verplaatst naar het voorjaar van 2008.
Met 210 starts in de logboeken mocht ik alleen mijn vader vliegen en nog geen passagiers.
Richtlijnen zijn er om gehanteerd te worden! Terecht. Dus, alleen mijn vader een keer rondvliegen mag. Dispensatie, zullen we maar zeggen.

Vrijdag 23 mei was het dan zover. Om 15:00 heb mijn vader en moeder opgehaalt bij Restaurant de Thermiekbel. Eerst even ons nieuwe liersysteem laten zien, op afstand. Krijg je een mooi beeld hoe je de lucht in gaat. “Uitleggen” hoe het een en ander werkt vindt ik leuk. Dat heb ik ook niet van een vreemde, zullen we maar zeggen, want mijn vader was onderwijzer.

Op de strip aangekomen, eerst maar even rondkijken. Al snel staat de PH-1334 klaar voor een mooie vlucht. Mijn vader is 82 jaar! Het valt me niet tegen, hoe makkelijk hij instapt.
Netjes instructie geven, zoals het behoort bij een PAX vlucht, wat er gaat gebeuren.
En daar gaan we dan…..

Het wordt een vuchtje van zo’n 10 minuten omdat de thermiek moeilijk op te pakken is.
Ik wil niet te steil draaien, want dat hoort niet bij PAX vliegen.
Ik hoor van achteren uit, dat mijn vader zit te genieten!

Het is een mooie verrassing dat ik ook mijn moeder mag rondvliegen. Dit keer in onze nieuwe ASK-21 (PH-1400). Deze keer is de thermiek ons gunstig gestemd. We kunnen een vlucht van 20 minuten maken. Aan het einde van de vlucht hoor ik vanuit achteren: “Een mooie landing, jongen.” Ik hoor nog net geen applaus voor de piloot. “Geintje, moeder”.

Ik ben dankbaar dat ik mijn beide ouders heb mogen laten beleven wat mijn passie is.
Aan het team van st. Zweefvlieger Terlet; “Bedankt voor deze mogelijkheid.”
Een prachtige mijlplaal.

Avondvliegen op Terlet is een prachtige mogelijkheid om na het werk, vaak in rustige lucht, oefeningen te vliegen. Dit geldt niet alleen voor een EVO vlieger die solo moet komen, maar ook voor een GPL-houder die de “puntjes op de i” wilt zetten. Bijvoorbeeld de “doellanding” weer een scherp neer zetten.

Vandaag, na het werk, naar het veld. Ik heb nog een uur voordat het avond vliegen begint. “Wat ga ik doen vandaag?”. De laatste vlucht ging ik draaien bij elke bel. Nu maar eens “rechtuit” vliegen en kijken hoeveel hoogte je eraf vliegt tussen punt A en B.

	Rond 18:00 zijn er twee LS4 kisten beschikbaar. “Mag ik even……”. Yes! Met 450m van de lier en meteen een prachtige bel die me naar 1400m brengt. Er zijn mooie wolken, maar durf op dit tijdstip geen driehoek meer te vliegen. Ik ga de oefening maar uitbreiden, door “de wolken te gaan volgen”. In een van mijn vorige vluchten ging bij elk stijgen (onnodig) draaien….

Eerst maar eens naar het industrie terrein van Eerbeek. De wolken formatie staan me niet toe om naar Arnhem-noord te vliegen. Ik heb geen zin om door een “blauw gat” te vliegen. Dan eerst maar naar terlet en de schotse hooglanders dag zeggen. Daarna onder de wolken door en naar Arnhem-noord. Doel weer bereikt.

“Hoeveel hoogte vlieg je eraf?”
Richting Renkum gevlogen. Ik zit op 1400m. Eerst nog een bel pakken, die me bij kasteel Doorwerth brengt. Een referentie punt, om later met Google Earth de afstanden te meten. Ik vertrek op 1500m. McCready stond op 1 en netjes dolfijnend naar Terlet. Als ik op Terlet aankom, heb ik 400m verloren. Als beloning pak ik boven de A50 weer een bel, die me naar 1800m brengt! Wat vervelend nou…

“Hier Terlet grond, waar zit je…”
Ik zit op 1750m. “Blijft dan nog maar even boven. Kun je de kist naar de opstelplaats vliegen?” Ja, een mooie oefening erbij. Meerdere malen in de tweezitter (DG505) gedaan.

Eerst nog even naar Apeldoorn. Ik heb toch voldoende hoogte en zit strak onder de wolken. In Apeldoorn zuid ligt het gebouw van het Kadaster, waar ik gedetacheerd ben, er prachtig bij.
Terug naar het veld. Met 150km/uur ben je zo terug. Ik zit nog op 800m. Nog maar een paar steile bochten doen. Eerst een veiligheids rondje maken, om te kijken of er niemand onder me is.
Ik meld me aan op 400m om over te vliegen naar de opstelplaats. Lieren wordt even gestopt…

Na 2 uur en 15 min sta ik met veel voldoening aan de grond. Even de kist poetsen en in de hoezen doen. Wat is avond vliegen toch prachtig!