sep 02 2008
De dag van de Malaup
Vorig jaar had ik een aantal dagen “leermomenten” bij de Malaup (1491m) gehad, een van de huisbergen van Tallard. Zowel positief als negatief. Vandaag begint onze vliegdag wederom bij de Malaup en dan denk je er toch, met ontzag, aan terug. Misschien door het ontzag of misschien door het leerproces van de afgelopen dagen, gaat het vandaag anders. Meteen de eerste bel goed bij de Malaup. Die zit in de binnenzak! De wolken wijzen ons de weg en we besluiten richting het parcour te gaan. Onderweg pakken we twee bellen om bij te tanken. Je kijkt naar de windrichting en de structuur van het landschap. Waar kan de thermiek loskomen?
Het Parcour
We komen weer aan de voet van de Domillouse (2319m). Als je er maar vaak genoeg komt, onthou je de namen van de bergen goed. Als je er dan ook nog een stukje over schrijft….
De wind staat recht op de helling en we pakken meteen stijgen. Wat een genot.
Toch besluiten we halverwege het parcour af te buigen. De afgelopen dagen is het meerdere malen voorkomen dat roofvogels ons de thermiek aanwijzen. Nu ook. We moeten er wel even schuin voor draaien. Ik heb de foto maar bijgedraaid, zodat je een beeld krijgt wat 45graden draaien is.
Modane dal oversteken
Met twee buitenlandings velden in glijbereik steken we richting het Modane dal. Al wat eerder hebben we ons zelf weer aan de zuurstof aangesloten. We zitten nu op zo’n 3400m en kunnen met snelheden van 120 tot 150 km/h doorsteken naar het Modane dal.
Ik voel me net een proefkonijn, die beloond wordt met een pufje zuurstof als je goed stuurt. “Lekker spul”. Moeten we op terlet ook standaard inbouwen.
Val Thorens
Aan de overkant van het Modane dal ligt de gletser van het ski gebied van Val Thorens.
 |
 |
Links is de gletser te zien en rechts het ski dorp val Thorens, als je over de kam van de gletser vliegt.
Leuk om dit zo te zien in een ander jaargetijde. Ik ben er ook een keer geweest om te ski-en.
De volgende dag vernemen we dat het best wel bijzonder is om vanuit Tallard naar Val Thorens te vliegen. We hebben dus goed weer gehad!
Van Alp Du Huez naar de Ecrins
We besluiten terug te gaan en vliegen naar Alp Du Huez. Het is even moeilijk de thermiek hier te pakken, maar we weten naar de volgende berg te komen. Daar vinden we een prachtige 3m/s bel en tanken weer bij. We zitten aan de noordkant van de Ecrins en besluiten om er nog maar eens van te genieten. Afgelopen week hebben we de gletser “Blanc” vanaf de zuid zijde gezien. Nu van de noord zijde. Dat ziet er als volgt uit, als je er met 150km/h lang gaat!
Mont Guillaume
Aan de noordelijke punt van “Lac de Serre-Poncon”, ligt de berg “Mont Guillaume”van 2552m hoog. De wind staat zuid-west op de helling. Ideaal! Ik mag lekker langs de helling vliegen. Op het sterkste stijgen draaien, zodat je het minst hoogte verlies hebt. Rene heeft het lef om zijn telefoon uit de cockpit te houden en er een film van te maken.
Malaup by night
Rene mocht weer even om de Pic de Bure heen vliegen. Net op tijd, omdat de zon ophoud het de wand te beschijnen. Dit heeft natuurlijk invloed op het helling vliegen. Minder (hard) stijgen. Even hard werken met helling vliegen, maar uit eindelijk wel weer de top gereikt. Ik mag terug vliegen, met de opdracht om pas te landing op “sunset”. Ik steek het dal over langs het vliegveld.
Terwijl ik rustig de berg afvlieg richting de Malaup, zie ik een kist draaien. Dat kan toch niet. Het is 19:45. Ja hoor, bij de malaup kan ik nog een kwartier op een 0 tot 1m/s bel hangen. We krijgen de tijd vol.
Wederom – traditie
Het is rustig op het veld. Zijn we weer het laatste? Ik krijg van Rene een laatste opdracht voor vandaag: vanaf de Malaup, met hoge snelheid naar het veld. Ik druk de knuppel naar voren en stel de trim af. Ik hou de teller rond de 220km/h. Wat een kick. En die Duodiscus glijd strak door de lucht. Het is ook rustige lucht, dus geen enkele turbulentie. Natuurlijk vlieg ik buiten het circuit, zodat ik mogelijk anderen niet stoor. Aan het einde van onze “steek” weer rustig naar landingssnelheid. Bij het terugvliegen naar aanknopingspunt van het cicruit, kom ik via camping “Du Lac” weer in het dal. Ik krijg weer strijgen van 2m/s! Het moet toch niet gekker worden. Het is 20:00 geweest. We gaan op circuit. Een nette landing volgt, alhoewel ik mijn eerste landing beter vond. Toch tevreden, hoor. Conform traditie, blijkt het dat we de laatste zijn, als we ons startkaartje ophalen. We lezen de logger uit: gevlogen 7 uur en 52 minuten en 769km afstand. De OLC afstand is 388km. Wat hebben we samen weer genoten! Onze vlucht is op de OLC te vinde via deze link.
