Thermiekfabriek

Vandaag was het dan zover. Mijn eerste solo overland vliegen naar zweefvliegveld Lemelerveld. Een afstand van 50 km. Ik had al een aantal pogingen gedaan om deze vlucht uit te voeren, maar of het weer veranderde in de loop van de week of er was geen vliegtuig beschikbaar.

Voorbereiding – deel 1

In het begin van deze week had ik op basis van de weersverwachting van wetter-jetzt, ingezet op de vrijdag.

En wederom werden de verwachtingen minder voor de vrijdag. Woensdagochtend het besluit genomen om de vliegdag om te gooien en het werk “gedag” te zeggen. De voorbereiding van de route en de mogelijkheden lagen toch al op de plank.
Als zodanig was voor mij de voorbereiding niet overhaast.

Welke kist?

Op het Terlet aangekomen zijn er 20 deelnemers die op een eenzitter willen vliegen. Zal er een kist beschikbaar zijn. Standaard wordt de 1e solo overland met een ASK-23 gevlogen. Eerst meegeholpen om een kist uit “US” (Unservicable) te krijgen. Dan zou ik hem mee kunnen krijgen van de DDI. Uiteindelijk niet gelukt.
Dan een plotselinge wending voor mij: “Ik mag de LS4 mee nemen voor mijn vlucht!”.

Ik voel me een koning te rijk!

Opbouwen en weggaan

Stephan had de avond voor de vliegdag al aangeboden mijn ophaler te zijn. Klasse!
Samen hebben de kist gewassen, opgebouwd en geïnspecteerd. Leerzaam om met een ervaren overlandvlieger zo de zaakjes in orde te maken. Daarna de aanhanger controleren, alle benodigde materialen binnenin, en klaar zetten. De kist wordt in de rij gezet en even proef zitten. Er zijn nog 7 wachtende voor me. Dan is er even spaghetti op de trommel. Ik mag uitwijken naar het sleepvliegtuig. Op 400m afgezet en kan meteen een goede bel aangevlogen die me naar 110m brengt. Dat was even mijn angst: “Kan ik het oppakken en de eerst bel vinden…”. Het centreren gaat goed en ik zit lekker in de kist. Op 1100m gaat het niet verder. Het zicht wordt minder. Ik besluit om op pad te gaan!

Onderweg

Op de strip had ik van Alfred-Paul Alfers het advies gekregen, rustig tussen de 100 en 120km/h te dolfijnen en niet te extreem te steken. Met dit advies op zak ga ik richting Eerbeek. Bij Eerbeek laat ik me toch verleiden om een bel van 1m/s te pakken, terwijl ik helemaal niet zo veel hoogte heb verloren. Even de “mindsetting” anders zetten: rustig dolfijnen en weinig draaien. De laatste oefenvlucht, van 2 weken terug, had ik dit uitgeprobeerd, dus nu maar praktiseren! Wegwezen en richting Zutphen / Deventer. De boven wind staat anders, meer uit het oosten, dan de windzak op de grond.

Magneet

Voor Deventer merk ik dat er meer zakken is. De snelheid op 120km/h gehouden, zoals de MC dat aangeeft. Vliegveld Teuge heb ik links in het vizier. Ik was gewaarschuwd voor de magneet werking van zo’n vliegveld. Zeker nu het meer zakken geeft. Ik zie ten westen van Deventer een kist draaien, maar die zit lager en niet op mijn koers. Ik hou mijn eigen koers en ga naar de dicht bijzijnde wolk, richting Lemelerveld. Vanaf 700m krijg ik weer een prachtige bel die me naar 1100m brengt! Rustig blijven wordt beloond. Na 40 min. kom ik aan bij Lemelerveld.

Lemelerveld

Bij de start had ik de frequentie van Lemelerveld al “klaargezet” in de radio. Ik roep nog 1 keer “Terlet Radio” op dat boven Lemelerveld zit, maar geen response. Dan maar omschakelen naar “Lemelerveld radio”. Als eerste ook ik iemand oproepen naar “Hoogeveen radio”. Heb ik de verkeerde frequentie genoteerd? Ik roep “Lemelerveld radio” op en krijg netjes de landingsinformatie door. Frequentie dus goed!

Afronden vlucht

Om de vlucht een mooi randje te geven, verleng ik de opdracht door wat thermiekvlieg oefeningen te doen rondom een vreemd veld. “Waar komt de thermiek los?” Ik probeer de donkere akker en de overgangen bij de bosrand. Na een aantal keren omlaag/omhoog te zijn geweest, meld ik mij voor “downwind”. Ook op downwind krijg ik weer stijgen. Ik vlieg wat langer door en gebruik het regelbeen om de hoogte eraf te krijgen. Fijn dat er doellanding lappen liggen. Een mooi mikpunt. Na een goede landing, komt de mini tractor de kist ophalen.

De kist zet ik naast de startbus. Daarna Stephan, mijn ophaler bellen.

In de aanhanger

Als SZT deelnemer maak je het niet of nauwelijks mee om een vliegtuig te demonteren. Daarom is het niet een straf om bij je eerste overland de kist te mogen demonteren en terug te rijden naar Terlet. Voordat Stephan kwam aanrijden met de aanhanger had ik de kist al gewassen. Twee mensen bij de vleugel en dan niet vergeten de bouten er uit te halen…
Alles netjes ingepakt en dan een gezellige terugreis! In de auto de papieren van de kist ingevuld. Op Terlet de laatste spullen, accu en parachute, omruimen. Daar mag ik wat felicitaties in ontvangst nemen. Het dringt nog niet helemaal door ……

Thuis gekomen

Vlucht opgeladen bij de OLC. Daarna valt pas bij mij het kwartje. In eerdere oefen vluchten kwam ik niet verder dan een gem. van rond de 40km/h. Van Terlet naar Lemelerveld heb ik een gem. van 78km/h mogen vliegen. Daar ben ik dan wel trots op. Dat ligt dus dichter in bereik dan dat ik gedacht had. Als je maar draait wanneer het moet. Voor een volgende overland vlucht wil ik wel een goede checklist hebben, zodat er meer rust is in de voorbereiding. Ik kon nu terugvallen op de ervaring van Stephan!

Ik heb genoten en hoop deze beleving met anderen te mogen delen.