Thermiekfabriek

Vandaag heeft mijn vliegmaat Rene Vos het beeldmateriaal in elkaar gezet, dat we op 3 september j.l. hebben geschoten. We hadden zelf heerlijk gevlogen en waren op 19:00 op weg naar ons thuisveld Serres. Op de veld frequentie horen we dat Klaus Ohlmann met de ICARE2 een proefvlucht gaat maken. De ICARE2 is een zweefvliegtuig vol met solar panelen, met een motor van 2.2KW. We melden ons op de frequentie en spreken af een stukje samen op te vliegen, terwijl Klaus zijn testen uitvoerd.

In 2008 is de thermiekfabriek.nl gestart met het schrijven van artikelen over zweefvliegen en het delen van mijn passie over het zweefvliegen. Een uiting daarvan is het ontwerpen en verkopen van instructie materiaal en informatie boekjes. Dit heeft oa. resulteerd in de verkoop van 50 setjes van 4 instructieboekjes aan mijn club! Het is dankbaar als mensen je op het veld aanspreken over de thermiekfabriek en dat het als informatief wordt ervaren.

Infoboekje

Dit jaar heb ik een infoboekje gemaakt, als voorbereiding op mijn vliegen in de bergen. Alle informatie van de regio bij elkaar: veld info, telefoonnr, frequenties, airspace, etc. Lokaal, in Frankrijk, is dit zeer goed ontvangen. Ik heb de vraag gekregen om het infoboekje in 3 talen te gaan uitbrengen! Daar ben ik best trots op. Een leuke opdracht voor deze winter.

Soaring Factory

De “Thermiekfabriek” is een leuke woordspeling in het Nederlands, maar in andere talen gaat dit niet werken. Voor het internationale karakter is het “Soaring Factory” logo gemaakt. Weer een mijlpaal. Primair zal ik mijn artikelen op de thermiekfabriek blijven delen. Via website analyse zie ik dat regelmatig pagina’s via “google translate” worden gelezen!

Toen we op vliegveld Serres zaten, wilde we eigenlijk wel weten wat voor een weer het was op zuidelijke velden. Hierbij een overzicht van een aantal webcams in de Franse Alpen.
Druk op “refresh” voor de laatste beelden. Als je nog andere webcams kent in de Franse Alpen, stuur me even een bericht. De volgende locaties zijn opgenomen:

La Motte

Puimoisson

Serres La Batie

Les Orres – 1700m (zuid oosten van Embrun)

Vandaag was er cirrus bewolking voorspelt. Kijken wat het weer wordt. Rene gaat in de Ventus vliegen, Bernd en ik in de Duo. De sleep is een aantal keren behoorlijk turbulent, maar we komen er goed uit. Een goede oefening om de zweefkist meer aan de helling te houden, om het stijgen optimaal te benutten, dan de sleepkist. Na het ontkoppelen vinden we een mooie bel.

Naar het zuiden

We gaan het zuiden en komen langs de “Rocher de beaumont”. We krijgen een mooie bel en kunnen de oversteek maken naar de Cambre. Van de Chambre gaat het naar de montagne de L’Ubac. Zo kom je bij bergen die je tot voor kort nog niet gehad hebt. Ondertussen kom ik er achter dat ik geen mini-SD kaart in mijn filmcamera heb zitten. Een kleine scheldwoord volgt. Daarna, concentreren op de vlucht maar….

Sommet de Lure

Voor de Lure zitten we wat te rommelen met een bel, maar vinden de aansluiting. Rene is voorgevlogen en zijn we helaas visueel kwijt. Over de radio horen we de posities en hoogten. Maar wat heb je daar aan op dat moment. Ik vindt dit even vervelend, want ik had me dit anders voorgesteld. We gaan er voor! Het is mijn trouwdag! We volgen het pratroon wat andere ook hebben gevlogen. Alleen wat lager…..

Montange de beynes

Ik moet via de onderkant van het parcour (st martin, mt de Coupe) naar boven. Hier worden we even bezig gehouden, doordat we op en neer langs de kam moeten. Wat een frustratie. De ene kant uit hoogte winnen, de andere kant weer verliezen….. Wat ik van Klaus heb geleerd = Rustig blijven en blijven proberen. We gaan de bergkam verder af en vinden uit eindelijk een bel met 3 a 4 m/s stijgen. Half over de kam, met voldoende hoogte, en die brengt ons goed omhoog. Weer zo’n oefening om met 120km/h steil te draaien. Best pittig….

Verder langs het parcour…

We beginnen goed op hoogte aan het parcour, maar de wind komt uit alle kanten. Heb ik weer. Ik krijg ook verschillend info (O.b.v. van Cambrigde of Seeyou). Ik hou zelf cambridge aan en ga naar de overkant van mt du Carton. Zoals de Cambridge voorspelt, hij doet het. YES! Het is niet veel, maar genoeg om naar de overkant te komen. Het veld Marcoux, staat in de Cambridge. We vliegen namelijk van veld naar veld. In Seeyou heb ik alvast het veld Seyne gezet. Niet dat ik er naar toe moet, maar dan heb ik alvast. Het werkt niet als een magneet, zoals ik op mijn eerste solo overland ervoer. Het is een hulpmiddel.

Micheline

Bij de berg Michelene aan het parcour is het nog worstelen op 1900m , terwijl het parcour daar op 2500m ligt. Ik moet de aansluiting vinden naar de Dourmillouse. Kom onder aan de kam aan, maar die doet het. YES!! Rustig, blijven en heen en weer. We komen aan de kam en gaan een aantal keren op en neer. Een prachtige bel van 4 meter brengt ons naar 2700m. Het wolkendek, met cirrus , sluit zich.

Geen risico – naar huis

Het deze wolken, op naar huis. Vanaf de Dourmilause gaan we naar de westzijde van de Malaup. Al daar wat helling wind en onder aan de Malaup een bel van 2m/s. Het is wel 18:00. Niet slecht. We steken over naar de Crete de Selles. Die doet het beperkt. Verderop gaat het beter. We halen het veld ruim.

Lokaal aftasten

Als je ’thuis komt’ en nog wat hoogte over hebt, kun je lokaal wat uitproberen. met Bernd aan de knuppel gaan we het bekken van Spres in. En ja hoor, daar zit weer een stabiele bel van 1 tot 2m/s stijgen. We komen weer op 1950m. Daar naar de Pic de Bure, want die ligt als enige nog wat in de zon. We komen op 1800m aan en dat is net aan de krappe kant. Achteraf, met Rene oveleggend, blijkt dat we ook beter deestzijde van de berg hadden kunnen nemen. Leuke oefening, maar nu naar huis.

OLC vlucht

De vlucht van vandaag is weer op de OLC terug te vinden. Ik had liever wat hoger gevlogen, maar de weersomstandigheden (en mijn ervaring), hebben er een interessante en leerzamevlucht van gemaakt!

De foto’s komen even wat later….

Vandaag 22 jaar getrouwd en is die zweefvlieger weer alleen in Frankrijk. Toch lief van mijn vrouw dat ik weer mijn hobby mag uitoefenen. Als ik terug ben, lekker samen uit eten!

Gisteren was een bijzondere dag voor de vliegers die gevlogen hebben. Meerdere vliegers hebben, vanwege de voorspelling van golf vliegen, een prachtige 1000km mogen vliegen. Ik had gisteren een rustdag en dat heeft me goed gedaan. Wat een timing…. In de meteo briefing van Klaus Ohlmann wordt vandaag uitgebreid ingegaan op de dag van gisteren, waarom bepaalde bepaalde meteo wel of niet werkte. De helft van de vliegers waren vroeg thuis. Die waren de rotoren (o.a bij Pic de Bure) zat. De ervaren mannen kwamen om 7:30 al boven de rotor aan bij pic de bure en hebben de hele dag tussen de 3500 e n 5500m gezeten… Dertien uur vliegen. That’s is what separates the boys from the men….

Nieuwe ronden – nieuwe kansen

Vandaag ga ik weer met Bernd samen in de Duo Discus. Rene gaat in de Ventus. Een deel van de vliegers houd het voor gezien, na zo’n lange dag als gisteren. Maar ook het weer van vandaag speelt daar bij een rol. Daar kom ik later we achter….

Sleepstart

In de sleepstart duikt de sleepkist tot 3 keer toe naar beneden. Ik van dit verval op met de kleppen te trekken, maar Bernd denkt dat de kleppen niet in de lock zitten en doet ze weer dicht. Een kleine internationale communicatie tussen een Nederlander en Duitser volgen en de kleppen gaan weer uit. De start gaat verder weer goed! We gaan via de huisberg Arambre omhoog.

Samen opvliegen

Van de huisberg gaan we naar de montange de st. Genis, ook wel “badkuip” genoemd. We vliegen even samen met Klaus Ohlmann op. Effe kijken wat de meester doet. Hij vertrekt weer met z’n passagier aan boord. na een aantal keren langs de kam hoogte zoeken, steken we over naar de andere kant van het dal naar montagne de Chabre.

Chabre

Aan deze berg is het behoorlijk druk. Er zijn veel delta vliegers en parapenters actief aan deze helling. We gaan hier een stuk of 10 keer langs de helling. Je moet nu alleen oip FLARM vertrouwen, maar ook op die langzame jongens letten dieons eruit stijgen.
De voorrangs regels aan dehelling zijn: heb je de rechter vleugeltip aan de helling, heb jij voorrang op hette gemoed komend verkeer. Het leek er op dat dit niet voor delta vliegers geldt …. %^^&*(vloek). Ik had de vleugel aan de linkerkant van de helling, dus uitwijken toe er een deltavlieger aan de helling zat met de rechter tip aan de helling. Draait die idioot naar mijn cockpit toe. Dat is schrikken!!! Snel weg draaien en weer terug naar de kam. Dit is dus de reden dat je niet geheel op FLARM kunt rekenen, maar op je ogen!! Later hoor ik van Klaus dat delta vlieger andere voorrangsregel er op nahouden. Met name over onder en boven. Ze kunnen niet naar boeven kijken. Opzij kijken schijnt ook moeilijk te zijn….

Sisteron

Het volgende veld (Sisteron) wordt in de boordcomputer gezet en we gaan op weg. Wordt het landen op Sisteron? Het ziet er wel naar uit. Op het laatste moment vinden we een bel met 1m/s. We vergeten om het vinden van de bel te melden aan Rene, onze maat. Maar hij let goed op het sluit aan. We stijgen heerlijk met 2 a 3 m/s. Daarna naar de huisberg van Sisteron, “Rochers de Hongrie”. Achterde berg staat een heerlijk bel. Rene kan met deze bel door steken, met 2 andere bellen, naar Tete de Grosse.

Het wordt moeilijk voor ons….

Bernd en ik zijn even op elkaar aangewezen. We zitten vlak bij het veld van la Motte.We hebben een prachtige bel, maar proberen tot 2 keer toe een oversteek te maken richting Rene. Dit lukt ons niet. Bij de laatste poging komen we knap laag te zitten in de beurt van het veld Seyne.

Seyne (International Airport)

Ik geef aan dat we een buitenlandingsveld moeten aanwijzen. Samen besluiten we mogelijke twee velden aan te wijzen. Helaas maar waar, de motor gaat uit. Daar heb je hem uit eindelijk toch voor, maar het voelt toch als een verlies…. het heeft gewoon niet gewerkt met de thermiek. De motor gaat uit en komen 200m boven AGL uit. We draaien een aantal bochten en vinden ligt stijgen. We gaan richting vliegveld Seyne. Niet om te landen, als het aan mij is, maar om aan de huisberg een bel te vinden. Dat lukte vorig jaar, dus waarom dit jaar niet…… Om Seyne wordt er gelierd, en brengt ons niet meer dan wat we nu met de motor gewonnen hebben. Er is ook belabberd weinig activiteit op Seyne. Een verklaring? De thermiek hier werkt niet!! Tot drie keer toe de motor getrokken. Bernd noemt dit “Seyne International Airport” en maakt nog wat foto’s.

Aan de helling

Rene Zit bij de Pic de Morgon en meld dat het daar ook niet geweldig gaat. De wind staat gewoon ongunstig om heel veel bekende bergen lekker aan te blazen voor helling vliegen. Dan wordt het gewoon een uitdaging. Na een aantal keren de motor te hebben getrokken, komen we bij de helling van de Dourmillouse aan en vinden uit eindelijke aansluiting. Hier ben ik nog nooit zo laag geweest. het is leerzaam om rustig te blijven en zuiver te vliegen. Juiste afstand aan de helling en de snelheid er goed op houden (> 120km/h). na een aantal keren aan een stuk van het parcour om te zijn gegaan, vindt ik het wel genoeg zo.

Op naar huis

De “badkuip”van de westzijde uit gezien…

We vliegen van het parcour terug naar huis. Gap staat in de boord computer en via de Malaup gaan we terug. Vandaar oversteken naar cretes des Selles. Deze helling doet het beperkt, beter gezegd ‘het doet weinig tot niks…’. Snel naar de andere kant, naar de ‘badkuip’. Ik kom hier op 1100m aan en kies ondertussen een buitenlandings veld. Groot genoeg. Maar kijkend naar de helling, hoor de vario weer een vrolijk geluid maken dat overeen komt met 1m/s stijgen!. Na 3 keer langs de helling te gaan, komen we boven we de kam. We kunnen thuis komen!!

Landing

Toch een goed gevoel over de hele dag…

De landing bij Serres is altijd interessant. Er kunnen wel wat rotoren staan als het behoorlijk waait. Ik ga langs het velden, zien hoe de windzak strak staat. Ik ga op 1000m circuit en hou het “gas” er op. Met zo’n 150km op circuit dus. Dwarsbind been naar de hangaar en naar final. Dan vol kleppen trekken en netjes horizontaal leggen. Met de crosswind/tegenwind ben je de snelheis snel kwijt. Met een zware bak , als een Duo-T, behoud je de energie en sta je toch verder in het veld dan je denkt. Veilig landen staat voorop! Als er op terlet nog een keer gesproken wordt over “het is geen solisten weer” i.v.m de wind zal ik terug denken aan deze landingen op Serres.

OLC vlucht

De OLC vlucht van vandaag is hier te vinden.

Morgen!

Ik heb voor morgen een lesvlucht met Klaus Ohlman geboekt. Dit betekend dat je mee vliegt in de Stemme en dat er een aantal vliegers achter hem aan vliegen. Ik heb er voor gekozen om in de Stemme mee te vliegen, omdat je (schat ik zo in) dan veel meer kunt overleggen en leren over het bergvliegen. Zelf vliegen zit er niet in, denk ik, want hij heeft de verantwoording voor de “locomotief”. Ik heb vandaag een aantal keren goed laag gezeten en hoop morgen er meer over te horen.