Thermiekfabriek

Gisteren aangekomen en de overdracht gedaan van de Arcus, als onderdeel van de charter. De kist heeft afgelopen week op Puimoisson gevlogen en de vorige gebruiker heeft heb netjes naar Serres gebracht, als onderdeel van zijn terugreis. Omdat er onweer op komst is, laten we kist lekker in de “doos”. We gaan even een welkoms biertje drinken. Daar breekt het onweer toch los…. Diverse aanhangers draaien om de as. De stoelen op het terras vliegen van de ene kant naar de andere kant. Blij dat we besloten hebben om vandaag op te bouwen.

Opbouwen

Het opbouwen gaat gelijk als met de DuoDiscus T. Makkelijk dus. Het is een prachtige kist, maar de oranje striping is geen gezicht. Het is een samenraapsel van wat er over was van een andere plakbeurt…. Dit valt meteen op. De rest ziet er prachtig uit! We hebben alleen wat pech dat de zuurstof installatie niet compleet is, dus dat wordt lokaal huren. Zeker van belang, als er meteen voor de eerste dag de verwachting is dat men kan “golfvliegen”.

Proefzitten

Na het opbouwen maar eens gaan proefzitten. Toch maar een kussentje erbij. Je zit vrij diep, maar met een geldig zicht. Van andere Arcus piloten, kregen we ook al het advies een kussen mee te nemen.

De Arcus zit ruimer dan de DuoDicus-T. Heerlijk.

Arcus week?

Er vliegen deze week 4 Arcussen rond op Serres. Drie met een turbo, een E(lectrisch) uitvoering.
Een mooie panorama foto geeft de drie T uitvoeringen in beeld.

De start

Wat ons meteeen opviel in het handboek was de negatieve stelling van de flaps bij een sleep start. Dit is nodig, omdat je dan goede reactie van je rolroeren hebt. Als enige snelheid in de kist is en deze rolt, kun je de flappen stand terug brengen naar 0 en zelfs positief. De start verloopt prima.

Beroerd

Na een uurtje vliegen begin ik me knap beroerd te voelen. Wat heb ik het warm achter in de cockpit. Ligt het aan de warmte? Aan de ventilatie? Rene heeft geen probleem voorin. Het duurt niet lang of ik grijp naar mijn plastic zak om deze te vullen… Je voelt spieren, die je anders nooit gebruikt. En dan die vieze zure smaak in je keel. De vlucht duurt zo’n 4 uur, dus ik had genoeg tijd om 2 plastic zakken vol te krijgen….

Oorzaak

Ik denk dat ik de oorzaak heb gevonden. Vorig jaar had ik het zelfde, alleen dan minder extreem. Ik dacht dat het aan een waterzak lag, die niet goed gereinigd was. Maar na gesprekken met andere vliegers, ligt het mogelijk aan sportdrank met citroen. Citroen en Grapfruit sap werken erg op de maag. Gewoon water maar drinken.
Er kan met moeite nog een lachje af, maar die Arcus vliegt waanzinnig lekker!

Vliegen met mistral wind

Normaal vlieg je in de bergen met breeze wind, die uit het zuiden komt. Vandaag is er mistraal wind, die uit het noord-westen komt. Dan ook met een snelheid van 30 tot 50km/uur. Praktisch geen thermiek en als je hem vindt, dan is het behoorlijk verwaait. Dan wordt het dus dynamische (helling) vliegen. De wind langs de helling zorgd voor het stijgen. Je moet dus goed opletten om aan de juiste kan van de helling zit, anders zit je in de lei…
Al met al is het een pittige dag om mee te beginnen. Vandaar geen geweldige afstand of gemiddelde, maar wel een leerzame vlucht voor ons.

OLC

Onze vlucht is op de OLC te vinden.

De afgelopen maanden heeft het zweefvliegen in de ijskast gestaan. Een werkopdracht in het westen van het land, met 4 uur reizen per dag, is hiervan de oorzaak. Natuurlijk gaat werk voor zweefvliegen, maar de ontspanning van het periodiek zweefvliegen mis ik wel!

Bergvliegen 2012

Elk jaar staat bergvliegen op de agenda. Ook dit jaar weer. Vorig jaar reeds geboekt, zodat we naar Serres kunnen. Door het opzeggen van lidmaatschap van de Duitse zweefvliegclub, hebben we niet meer de beschikking over de DuoDiscus-T of Ventus 2cT. Afgelopen winter hebben we daarom naar alternatieven gekeken.

Arcus-T

We zijn uitgekomen op een geweldige charter mogelijkheid: een Arcus-T. Geen onaardig resultaat, dacht ik zo. De afgelopen weken het handboek en de Zander manual gelezen. De kist is als in Frankrijk, dus we hoeven niet met de aanhanger te rijden. Deze week worden de tassen weer gepakt. De video camera’s zijn weer paraat. Wordt vervolgd!

Vandaag heb ik de laatste hand gelegd aan de eerste order van booklets voor 2012. Dit jaar heb ik het printen uitbesteed aan een drukkerij, wat de kwaliteit ten goede komt.

Dit keer zijn de booklets voor Martin Kroke, die vanaf het vliegveld Gap-Tallard bergvliegtrainingen verzorgd. Martin heeft ook een aantal vliegtuigen in de verhuurd, waaronder een Arcus-E en een DG800b. Tevens zijn er een aantal mogelijkheden voor een vakantie huis te huren. Dit is op zijn website terug te vinden.

Wingsuite versus Glider

Martin heeft meegeholpen met een promo film over Wingsuite versus Glider, ook wel het spel van het glijgetal (2.5 !) genoemd. Deze film werd gesponsord door o.a Red Bull.

Dit is mijn 5e jaar dat ik in de bergen vlieg. Eerst met de SZT op “vakantie” in Gap-tallard, om te proeven wat bergvliegen is. Daarna met vliegmaat Rene de andere jaren invulling gegeven. Eerst gingen we alleen met de Duodiscus, maar nu gaat ook een tweede kist mee. De ventus 2Ct!
Dan komt de vraag: “Ben je er klaar voor…”?
Vorig jaar had ik al een vlucht op de Duo gemaakt, waarbij ik 95% van de vlucht zelf invulling moest geven. Dan weet je hoe dat voelt. Ik had me er al op voorbereid, door nog een extra ventus vlucht te maken en een aantal checks te doen.

Gisteren had ik weer een Duo vlucht waar ik het grootste gedeelte voor mijn rekening moest nemen. De “mindsetting” was er dus. Laat maar komen, die solo vlucht.

Voorbereiding

Vandaag is de Ventus “mijn kistje”… Zo voelt dat. Alles gereed maken: poetsen, accu’s erin, parachute erin, instrumenten instellen, proef zitten, A inspectie. De rij van kisten is beduidend langer dan gisteren en dat is niet gunstig voor mij. Rene start vandaag met Uwe in de Duo, maar die staat voor aan in de rij van tweezitters. We kunnen dus niet samen optrekken. All on my own….

Start

De eerste kisten in de rij werden 10 km verder op afgezet, tegen de helling bij Aspres. Later op de dag werd mtgne d’Anjour (foto links) gekozen. Ik had de eer om de eerste piloot te zijn om het te proberen…. De sleep gaat goed. De wind staat goed op de helling. Eerst wat achtjes draaien. Daarna thermiek cirkelen boven de kam. Als ik genoeg hoogte heb durf ik af te vliegen. Op naar de Malaup, via de Crete des Selles.

Het debacle van de Malaup

Achter de Crete des Selles zakt het als een baksteen. Gas erop en naar de Tete de Boursier, die voor de Maloup ligt. Dit is een huisberg van Gap-Tallard, waar je wel bij afgezet wordt. Dan wel boven de kam… Ik kom op kam hoogte aan en moet maar zien of die het doet. Het zakken en het stijgen volgen zich keer op keer op. Niet effectief. Rustig blijven is het advies! Ik heb Gap-Tallard in de Cambrigde gezet, zodat ik altijd terug kan vliegen.Om een lang verhaal kort te maken…: Het kost me veel tijd en geduld om hoogte te winnen…. Het lukt me om op 2400m te komen en durf de oversteek te maken naar Mtgne de Jouere.

Vogels – de aanwijzers

Bij de Mtgne de Jouere doet de helling het goed. Ik vlieg hem even af waar het meeste stijgen zit. Bij een 3m bel ga ik draaien. Ik zit ruim boven de kam. De vogels, ik denk dat het buizerds zijn, vliegen mee. Of vlieg ik met hen mee…. Ik bereik zo’n 2600m en ga naar de Tete de Grosse.

Tete de Grosse

Ondertussen nog een goede bel gevonden, voordat ik bij Tete de Grosse aankom. Bij het bergvliegen is het belangrijk dat je de bergnamen uit je hoofd leert. Bepaalde bergen herken, door bepaalde typering. De Tete de Grosse is herkenbaar aan het meertje op de berg, dat als drinkwater voor de dieren dient. Een hele geruststelling, als je de bergen zo kunt herkennen.

Op naar het Parcour

Het is gek. Toen met de SZT mee ging naar GAP was het parcour voor ervaren en snelle vliegers. Daar hebben “vlakke land vliegers” niks te zoeken. Ik ben nu 5 jaar verder en ik vlieg naar het parcour. Niet voor de eerste keer. Elk jaar, na het SZT kamp, ben ik met vliegmaat Rene naar het parcour gevlogen. Zo heb ik de pracht en de gevaren onderwezen gekregen.

Dormilouse

Ik vlieg naar de Domilouse, die onderdeel uit maakt van het parcour. Onderweg pak ik toch een bel mee en win 200m. Dat geeft rust bij het aanvliegen. Ik kom op kam hoogte aan en de helling doet het goed. het is redelijk druk, want het is een prachtige dag. Niet zo druk als op Zandvoort, maar toch. De FLARM , een alarmerings- apparaat voor botsing gevaar, gaat regelmatig af.

Pic de Morgon

Nu komt de Pic de Morgon (rechts). Ik vindt deze berg prachtig vanwege zijn prachtige rode gloed in de rosten. Maar ook het uitzicht over het Lac de Serres Poncon (links). Ik krijg een prachtige bel van 3 a 4 m/s op de kop van deze berg. heerlijk uitdraaien en hoogte winnen. Dan durven we naar de overkant. Op naar e Mt Gauillaume.

Mont Guillaume

Deze berg heeft de afgelopen jaren onze meerdere malen prachtig stijgen gegeven, om voldoende hoogte te vinden voor de terugreis naar Gap-Tallard of Serres. Dit keer mag ik heb hem “solo” mee pikken. bij aankomst, 45 graden openen naar de berg, en kijken waar het stijgen zit. Ja hoor, hij doet het goed. Heerlijk achtjes draaien en de helling afschrapen. Ik heb nu een paar uur gevlogen en vindt het mooi om aan de terugreis te beginnen. Het is 5 uur in de middag.

Les Parias

Zuinig terug vliegen via de berg Les Parias. De helling doet het beperkt, totdat ik bij een kommetje kom. Daar weer een heerlijk bel van 3 m/s. Als je zo een paar uurtjes alleen je ding koet doen, gaat het thermiek vliegen ook steeds beter. Die sterke bellen vlieg ik met 120km/uur. Dan ligt de kist wat stabieler en de bellen zijn toch vaak krap. Stijl draaien dus. Nu hoogte zat. Vliegveld Serres staat weer in de boord computer. het antwoord is geruststellend: 1000m boven glijpad. Niet rijk rekenen, maar het staat toch leuk.

Mtgne de Charance

na een kleine steek kom ik bij Mtgne de Charance. De bel geeft 2m/s stabiel stijgen. Als ik link uit de cockpit kijk, zie ik 3 kleine lenticularis achtige wolken. Zou het me lukken om op mijn solo vlucht ook golf te pakken. Ik draai wel uit, maar er komt geen golf. Dat zou te mooi zijn….

Lokaal oefenen

Vliegend uit de richting van Gap-tallard, kun je het veld van Serres vinden ‘als je het water volgt’. Er liggen beekjes/stroompjes naar Serres. Ik heb drie uur gevlogen en ben blij dat ik veilig bij mijn veld ben terug gekomen. Ik ben niet erg moe, dus besluit nog wat lokaal te oefenen. Heerlijk om nu uit te proberen wat er wel of niet werkt. Even naar de Mtgne dÁujour terug, daarna naar de (mtgne de st geris) “badkuip” zoals de Duisters deze berg noemen. Daarna een doorsteek naar ‘de Cabre’. Halverwege keer ik terug, omdat i het niet aandurf. Eerst weer hoogte pakken en een tweede poging. ja hoor, we halen het en fladderen hier ook even rond. Daarna terugg en de vlucht afronden.

Klote landing

Boven het veld vlieg ik nog een keer over om te zien hoe de windzak er bij staat. Ook even de cambridge (vluchtcomputer) uitlezen wat de windrichting en sterkte is. 30km wind, betekend 15km bij de advies landingssnelheid erbij. Met 120 km dus landen. De landing gaat goed, tot het moment dat ik loop te klooien met de kleppen stand op final. Ik maak hierdoor een 2e landing…. Afblijven van die kleppen, als ze goed staan!

Blijdschap

Je kunt je wel voorstellen dat ik erg blij ben met deze mijlpaal. In 2006 begonnen met zweefvliegen en nu solo in de bergen. Door geconcentreerd en goed voorbereid met mijn passie bezig te zijn heb ik dit kunnen bereiken. I’m happy man!

De vlucht..

De vlucht staat ter lering en vermaak op de OLC. Ik schrijf vlucht nr 45 in mijn logboek. De 195km, in 4 uur, is meer dan dat ik ook in Nederland overland heb gevlogen…. ik heb wel meer in Duitsland gevlogen (360km), maar toch voelt dat raar… heb ik nu meer ervaring met bergvliegen, dan met vlakke land overland vliegen. Dat is een mooie uitdaging voor 2012!

Het verhaal van dag komt nog wel. Eerst maar wat foto’s voor de website volgers…

kisten opbouwen

Een mooi gezicht om beide kisten met het papegaaien logo op de strip te zien. In de achtergrond de hangaar van Serres.

Serres laag

De start is moeizaam. Zijn we te vroeg gestart? De helling doet het niet goed. We moeten twee keer de motor starten en zitten dus ook even laag bij het veld. Gelukkig, de andere hebben het ook… We gaan later thermisch omhoog…

Janus volgen

We zijn vandaag mee met Kai Lindenberg, een ervaren grand prix (wedstrijd) vlieger. we hopen zo weer wat meer te leren van het bergvliegen. Vandaar krijgen we les in ‘rotor’ vliegen. Je moet de rotor wolk door , voordat je in de golf komt. Dat gaat soms behoorlijk turbulent er aan toe. Vandaag gaat de drinkzak door de hele kist heen. Als dat met de drinkzak kan, kan het ook met je maag. Riemen vast!

In de wolken

Bij Pic de Bure, een van de grote bergen rondom Serres, staat vaak golf. Als we aanvliegen ligt de berg prachtig in de wolken.

Boven de wolken

Het uitzicht wordt prachtig als je boven de wolken mag vliegen.

Meer dan 5m/s stijgen

Als “vlakke land vlieger” heb je vaak 1 tot 3 m/s stijgen. Dan is het heerlijk dat je meer dan 5 m/s mag ervaren. Dit keer was het ook bijzonder om dat in de golf te doen. De lucht wordt laminair (rustig) en het stijgen is rustig. Vaak maar 1 tot 2 m/s stijgen… Niet alle dagen dus 5m/s !!

Langs de Ecrins

Het is weer prachtig in het natuurgebied van de Ecrins. Aan de helling.

Onze vlucht

Onze vlucht staat ook op de OLC.

Vandaag een belevenis met de aanhanger gehad, richting Serres.

In zuid Duitsland werden we door snelweg-politie aan de kant gezet. We hadden een inhaalverbod voor voertuigen met een aanhanger over het hoofd gezien. Direct 90 euro aftikken en toegeven. Niet toegeven betekend direct 180 euro betalen. Geen moeilijke beslissing.Kan gebeuren…..

Lessons learned

Belangrijker was de les die er na kwam. Mijn vliegmaat heeft rijbewijs B. Hiermee mag je een zweefvlieg aanhanger trekken, mits de aanhanger lichter weegt dan het trekkende voertuig. Dit had ik net opgezocht op het internet, voor mogelijke aanschaf van een caravan waarbij je een B rijbewijs hebt. Echter, een bijkomende regel is (volgens de Duitse Politie ambtenaar) dat de combinatie niet zwaarder dan 3.5t mag zijn…..
Ze kijken dan niet naar wat er in de bus en aanhanger ligt, maar wat er op de papieren staat. Max. belading dus. Door een bus met max. 2700kg belading kwamen we met de aanhanger, 50kg over het maximum van 3.5t. Gelukkig geen consequenties, omdat ik op de eerste regel attendeerde. De andere, met een BE rijbewijs, heeft de reis voortgezet…

Snel weg wezen hier…..

Serres, waar ik over een paar weken naar toe ga, heeft in Mei een verharde baan gekregen.

Zeker voor het slepen een goede aanwinst. Je komt eerder los.

Over een aantal weken staat het vliegen in Serres (Frankrijk) voor mij weer op het programma. Zweefvliegers houden nu eenmaal van checklists……
Daarom publiceer ik maar de checklist, die ik hanteer bij een zweefvliegvakantie.
Suggesties en aanvullingen zijn welkom. Klik op het plaatje voor een grote versie.

Vandaag is het zover! Na zo’n 4 maanden ontwikkeling, in de avond uurtjes, aan de “Serres Booklets” is een definitieve versie gereed.

Hoe het begon…

In de zomer van 2010 heb ik zelf op het vliegveld Serres gevlogen. Voor mijn eigen voorbereiding had ik, in het voor mij zo geliefde A6 formaat, een info boekje gemaakt. Daarin had ik de voor mij belangrijkste info opgenomen: veld informatie, circuit, frequenties, luchtruim structuur van de omgeving. Lekker compact zo’n boekje in de cockpit!

Na een aantal dagen heb ik een voorbeeld boekje achter gelaten bij de receptie. Een dag daarna trof ik op het veld Sidonie Ohlmann, vrouw van Klaus, die me herkende aan mijn “thermiekfabriek” polo. So, you are the men from the booklets. We have to talk…..

Opdracht

Aan het einde van mijn vliegvakantie had ik een opdracht op zak om een info boekje te maken in 3 talen. Na een aantal sessie “boekjes was de Engelstalige versie gereed. De opzet, de indeling was accoord. Maar dan moet je nog 2 vertalingen produceren. “Google translate” bleek niet echt een “vriend” te zijn. Sidonie en Klaus hebben zelf meegeholpen met de vertalingen het het controleren. De Duitstalige versie is tot stand gekomen door hulp van Rene Vos en Bernd Kuhlmann (vliegmaten waar ik mee vlieg bij SFG Duisburg).

De eerste pagina’s geven uitleg over het veld Serres (start en landing, procedures). De rest van de pagina’s geven heel compact de informatie van het luchtruim weer en de benodigde frequenties voor het gebied.

En nu produceren…

Er zijn kritikasters die zo’n boekje “een paar velletjes papier” noemen. Ik kijk er zelf anders tegen aan. Ik heb er veel plezier (en tijd) aan beleeft om dit als product neer te zetten. je bent ook weer inhoudelijk met je passie bezig in de winter. Ik ben dankbaar dat Klaus en Sidonie me deze opdracht gegund hebben en hoop dat veel vliegers in Serres wat aan de booklets hebben.

Graag wil ik inspelen op de zoektermen die op de thermiekfabriek worden ingegeven.
Dit keer: “Voetverwarming 12v”.

Vorig jaar heb ik zelf een exemplaar gekocht bij Siebert Aero in Duitsland, om bij het bergvliegen warme voeten te hebben. Ik weet dat er ook aardig wat zweefvliegers uit Nederland in de periode maart en april naar Aosta of de Franse Alpen gaan om heerlijk te gaan bergvliegen. Vandaar dit artikel.

Voetverwarming via zolen

Het mooie aan dit systeem is:

De zolen kunnen op maat geknipt worden.

Je hebt een klein accu pack ( met elk 4 AA batterijen), per zool, wat aan je schoen/laars gemonteerd kan worden. Zelf-supporting qua accu dus.

Afhankelijk van de instelling, kun je tot max 16uur genieten van warme voeten.
Omdat ik niet over een eigen kist beschik, heb ik voor dit systeem gekozen. Voor zo’n 70 euro ben je klaar.

“

Voetverwarming via sokken

Het verwarmings element zit door de hele sok verweven. De binnensok kan uitgenomen worden om te wassen. Je moet een aparte aansluitkabel mee bestellen om de sokken op de 12v accu (ook apart bestellen) te kunnen aansluiten. Afhankelijk van de instelling, gaat de accu zo’n 2 – 2.5 uur mee, staat er op de website van Siebert.   Dit is een beduidend duurder systeem. Het kost zo’n 150 euro.

Als er zweefvliegers zijn met andere ervaringen, laat het me weten. Dan zal ik deze er bij plaatsen, zodat ook anderen er kennis van kunnen nemen.