Thermiekfabriek

De afgelopen dagen heb ik het weer gevolgd via wetter-jetzt.de. Het belooft een prachtige dag te worden, al hoewel je in de loop van de “potientiele vliegafstand” ziet teruglopen. Snel maar even verlof regelen bij de klant. Gisteren de LS4 en de DG505 gecontroleerd. Alles in orde. Vliegmaat Rene heeft belangstelling om vanaf Terlet mee te vliegen, dus wordt het de DG505. Aan de club gevraagd of ik voor de eerste keer de DG505 mee mag nemen als “Pilot in Command” (PIC). Yes. Het mag! Bedankt voor het vertrouwen.

Sleepstart

Ik kies bewust voor een sleepstart, zodat ik 5 actuele sleepstart heb ik de afgelopen 90 dagen. Deze eis is nodig om in Duitsland met de LS3 te mogen slepen aan de zwaartepuntshaak. Na het ontkoppelen terug naar het wildviaduct, waar stijgen zat. De bel is niet echt wat ik er van verwacht en ga boven het veld het proberen. Daar is een goede bel die ons naar 1100m brengt. Op de grond discussies gehad met andere vliegers of we naar het noorden of zuiden zouden gaan. Ik hou me echter aan mijn eigen plan: Eerst bovenwinds zoeken en naar het gebeid toe dat wetter-jetzt had aangegeven als thermisch goed (Overijssel en Drenthe). Ik kan altijd nog windmee terug. Onderweg zien we verder.

Apeldoorn

We gaan achter de andere DG505, PH-1357, van de SZT aan. Samen opvliegen. Bij Apeldoorn zuid aangekomen zit ik op zo’n 900m. Ik besluit toch maar wat bij te tanken bij de bel die op mijn pad ligt. De PH-1357 vliegt door. Ik wil toch in de bovenste band blijven. Daarna naar Apeldoorn noord. Ondertussen “teuge” in de LX7007 gezet. Altijd binnen glijbereik van…. Even later horen we over de radio dat de PH-1357 bij Teuge op 650m zit. Wij vliegen door richting Heerde. We komen elkaar later wel weer tegen…

De ijssel over

Met de wind van Noord-West, wil ik graag voor de IJssel langs vliegen naar het noorden. Tussen Heerde en Wijhe steken we over met bestemming Lemelerveld. Wat een prachtig gezicht, die slang van water in het landschap.

Hoogeveen

Een van onze opties was het ronden van Hoogeveen of Veendam. Bij Hoogeveen aangekomen zien we dat de wolkenbasis naar het noorden, naar beneden gaat. Hoogeveen is goed herkenbaar aan het klaverblad (links onderin). Rechts aan de bovenzijde van de foto is vliegveld Hoogeveen te zien. We zien de wolkenbasis richting het oosten om hoog gaan. De koers wordt verlegd naar oosten. Op naar Duitsland.

Slagharen

Onderweg komen we nog langs ponypark slagharen. Over de radio is er nog even discussie tussen beide DG505’s wie boven Slagharen vliegt. Gelukkig hebben we de foto’s nog… Als je goed kijkt zie je de pony’s lopen!

Bremen info

Richting Duitsland gaat de basis omhoog. Eerst maar informeren of de restricted area’s in Duistland actief zijn. Ten westen van Coevorden heb ik “Bremen info” opgeroepen, met de vraag of R37A en R37B” actief zijn. Nicht Activ is het antwoord.

Luier voor mannen…

Ik hoor vaak andere overlandvliegers dat een luier zo prettig werkt. Dat moet ik dus zelf ook ervaren, was mijn idee voor vandaag. Een proef exemplaar via de apotheek aangevraagd. Als proefkonijn heb ik lekker doorgedronken tijdens de vlucht. Mij kan toch niks gebeuren. Maar nadat we Duitsland ingevlogen waren begon ik toch behoorlijke druk op de blaas te krijgen. Tijd om die luier eens vol te krijgen….. Rene neemt de knuppel over. Maar je bent niet gewend om in je eigen broek te plassen. Ik krijg er geen druppel uit. De banden van de parachute zitten strak in je kruis. De riemen zitten strak over je blaas. Ogen dicht en concentreren……………. Eindelijk komen de druppels eruit. Je kunt het…. maar een echte opluchting is het niet. Niet alles is kwijt.

Via Stadtlohn naar Borken en verder

Snelweg 31 is een goed navigatiepunt, welke we gebruiken om naar Stadtlohn te vliegen. Het vliegveld ligt visueel in beeld. Borken wordt in de LX gezet als volgend “airport”. De afstand tussen de wolken wordt groter en vanuit het zuiden komt er een scherm aan. Op naar huis. Via Emmerich, aan de linker zijde gehouden, komen we bij Montferland aan. Daar krijgen we nog een prachtige bel die ons naar 1450m hoogte brengt.

Final Glide

We zijn zo’n 28km uit van terlet en hebben zo’n 300m over boven glijpad. Met een reservehoogte van 300m, in beide LX-en goed ingesteld, moet dat voldoende zijn. Dit doet me altijd weer denken aan onze vluchten in de bergen waar je aan heteinde van de dag zo heerlijk naar huis kunt glijden. Nu eens in eigen land. We komen netjes op 350m aan boven het veld. En meteen vlieg je in allerlei huis bellen.We kiezen toch maar voor de landing, want de (plas) nood is hoog.

Na een goede landing stap ik uit en ga heerlijk in de hei staan. De eerste minuut is van mij en geeft een prettig ontspannen gevoel in de onderbuik. Ik weet zeker dat deze hoeveelheid nooit in die luier had gepast…..

Vluchtgegevens

Ik had een dergelijke vlucht, als PIC op de DG505 weg, niet als een van mijn doelen staan voor 2010. Toch ben ik waanzinnig blij met de vlucht ! De oefening om in de bovenste band te blijven en de final glide, zijn wat mij betreft geslaagd. De vlucht gegevens staan op de OLC. – afstand: 325km – gemiddeld: 63km/h

Vandaag staat er een overland training op het programma. De afgelopen winter veel gelezen over het overland vliegen. Kijken of we dit in praktijk om kunnen zetten. Na een aantal overland coaches te hebben geprobeerd, of ze beschikbaar waren, komt ik uit bij Joop Evertse. Gelukkig, hij kan. Daar kijk ik naar uit.

Voorbereiding

Vanaf maandag 20 april heb ik via wetter-jetzt.de het weer gevolgd. Het belooft een mooi vliegdag te worden. Wel blauwe thermiek, maar een basis naar 2100m, aan de grens NL/DE. In de loop van de week wordt de voorspelling steeds minder. Wel worden er nu meer cumulus voorspelt. Op voorhand al tegen elkaar gezegd: “Als er een buitenlanding in zit; Geen probleem”.

It geat oan

De DG505 uit de hoezen gehaalt, maar de papieren beneden laten liggen. Voor mezelf toch maar een lijstje maken zodat er wat meer rust in de voorbereiding zit. Om 14:00 vertrekken we. Tegen de wind in de thermiek zoeken. Alleen maar zakkers. Dan maar naar de vertrouwde huisbel: de galgenberg. Vanaf 300m pakken we de boel op en gaan naar 1300m. De MC in de LX7007 op 1m/s gezet. De LX7007 laat maar beperkte set van “nearest airports” zien, waardoor “Borken” er niet 1-2-3 naar voren komt. Seeyou maar ingesteld op “Borken” en visueel, via Doesburg, naar Doetinchem vliegen. De wolken die voor me staan, zorgen er toch voor dat ik een iets afwijkende (wolken)koers vlieg. Ondertussen komt “Borken” weer boven water in de LX7007.

Borken

Na Aalten richting Borken. Van 1100m alleen maar zakkers naar 400m. Het gekozen plan, het industrieterrein van Borken, werkt niet. Terug richting het vliegveld Borken. Joop neemt even over en laat “zijn plan” zien. Het meertje ten zuiden van het veld geeft rimpels in het water. Bij de overgang van warme en koude massa moet de thermiek loskomen en in het verlengde van de wind zoeken en oppakken. Het plan werkt!

We komen weer op 1000m. We besluiten niet naar Stadtlohn en Lemelerveld te vliegen, maar bewust het wolken patroon (wat er van over is) te volgen (zoeken).

Dolfijnen – Van Bocholt naar Malden

Dat doet ons dus besluiten om richting Malden te vliegen. Seeyou en de LX7007 ingesteld en “op weg”. Ik krijg de opdracht om zuinig te vliegen. De MC waarde in de LX ondertussen maar op 0 gezet. Geen wolkje meer te zien. We gaan de industrie terreinen langs, via Ulft naar Doetinchem. Het dolfijnen gaat niet slecht. Deels op sollfhart ingesteld, anderzijds op MC ingesteld.

Stroombroek

Als de industieterreinen het niet doen, dan maar weer de “warme/koude massa overgang” proberen. Joop had het bij Borken zo mooi laten zien.
Ik zie “stroomboek” liggen, ten zuiden van Doetinchem. Nu lukt het mezelf ook om hier de thermiek op te pakken. Mooie oefening!

Bij de analyse van mijn vlucht, via de OLC en Google maps, zie ik dat later de “warme/koude massa overgang” nog een keer voorbij komt. Bij het knooppunt Ijssel/Rijn bij Pannerden, richting Malden. Toch leuk om zo je vlucht te bekijken.

Malden

Malden was makkelijk gevonden. Dit veld had al een keer gevonden via een navigatie vlucht met de motorzwever. Het “kruis” is goed te vinden. Kijkend naar boven (wolken) en beneden (veld, overgangen), beredeneren we dat de thermiek loskomt bij de overgang van Groesbeek en het bos. Het klopt weer. We krijgen een prachtige bel, die ons van 900m naar 1600m brengt.

Op naar Terlet

We gaan terug naar Terlet. Door het instellen van een LX en Seeyou gaat het dolfijnen niet zo netjes. Mijn vrouw zou zeggen: “Mannen kunnen geen twee dingen tegelijker tijd…”. Op dat soort momenten vlieg ik te langzaam. Dat soort dingen moet in de aankomen vluchten maar beter worden….
Het is 17:40 geweest en het raakt allemaal een beetje op. We pakken nog 2 keer een leuke bel van 1 tot 2m/s. Het zit er toch nog… Even bij Eerbeek het industrieterrein proberen. Ik pak het even niet op. Ik zie wel een mogelijkheid voor een laatste oefening.

Finalglide

Ik wil een final glide oefenen. Ik had een reserve hoogte van 300m ingesteld en heb nog 200m over in de LX. Lekker met 200km/h, in een streep, naar Terlet vliegen.

Even langs de A50 vliegen en sneller zijn dan de auto’s en afbuigen naar het Rozendaalse veld zodat we Gelderse Zweefvvliegclub niet storen bij het lieren. Terug naar normale snelheid en netjes op circuit. We landen met deze wind maar met 110km/h. Landing: OK.

Een “echte” overland vlieger zal zeggen “…dat is geen finalglide…”.
Voor mij was het een afsluiting van een prachtige oefenvlucht om overland te gaan.
En daar geniet ik nu van! Bedankt voor je tijd Joop!

Vluchtgegevens

De vlucht staat op de OLC. 4 uur vliegen en 200km ervaring rijker.

Vandaag weer een oefening overland gevlogen met Dick ter Sla.

De DG505 was voor 2 uur beschikbaar. Ik had deze week via www.wetterjetzt.de het zweefvliegweer in de gaten gehouden. Het belooft weer een mooie dag te worden.

Het begin
Alle begin is moeilijk. Zeker als het gaat om het begin van je vlucht. “Thermiek op pakken!”
Tot 700 a 800m was het verwarde thermiek. Daarna konden naar de basis van zo’n 1650m.
Plan de campagne: twee uur lang een wolken parcour vliegen. Op naar Apeldoorn.
De wolken basis bij Ermelo.
Onderweg naar Apeldoorn McCready ring vliegen oefenen. “Als er zakkers zijn, “gas” erop. Bij stijggers, langzaamvliegen”. We komen op zo’n 1350m aan bij Apeldoorn. Even een lekkere bel pakken, die ons weer naar de basis van 1700m. Op naar Apeldoorn noord.

Naar het oosten
We moeten rekening houden met onze vluchtduur van 2uur. Op naar het oosten. Daar staan de wolken goed. Volgende oefening: “Tegen de wind in ‘dolfijnen’ “. Bij tijd en wijlen hebben we 2 a 3m/s stijgen tegen de wind in. De kist gewoon “ophangen” tegen de wind in. Een heerlijk gevoel onder je kont, als je de lift voelt die de kist krijgt. Ik hoor Dick zeggen: “Alles weer gratis….”

Even boven het huis van een collega hangen. Maar van 1600m hoogte zie je niet zo veel op de foto. We komen nog wel langs de grasweide met “jeugd sentiment….”. Wat is het leven toch prachtig!

Op naar de plukjes
Op een gegeven moment moet je. Er zijn geen wolken meer op onze koerslijn. Dan maar doorsteken naar de plukjes die er staan. Welke plukjes zullen zich ontwikkelen tot een wolk?
Een plukje vormt een kleine driehoek. Erop af!
Een ligt stijgen van 1m/s is onze beloning. We krijgen er 100m bij. De volgende doet weinig. Een keer draaien en besluiten weg te gaan.

Didam
We komen aan bij Didam. Dat is voor mijn “jeugd sentiment”. Zo’n 11 jaar gewoond.
Rechts van van de vleugel (winglet), zie je de kerktoren. Op de voorgrond het industrieterrein.
Klik op de foto, voor een grotere versie.

Lege accu’s
Vandaag is het de dag van de slechte voorbereiding. De accu van de foto camera is nu leeg. En ook de PDA met Seeyou “merkt” dat de externe accu leeg is. Volgende keer maar “effe checken” van te voren. Gelukkig houdt de PDA het de hele vlucht vol op zijn eigen batterij.

Seeyou
Als beginnend overland vlieger moet je niet met Seeyou vliegen, hoor ik menig overland vlieger zeggen. Ik deel deze mening niet (geheel). Primair gebruik ik Seeyou tijdens de vlucht als logger. Niet alle aandacht moet aan Seeyou opgaan (daar ben ik het mee eens). Daarom is het ook mooi om met z’n twee-en te vliegen.
Na een vliegdag de vlucht “aanbieden” bij de OLC en je krijgt een leuk plaatje van je vlucht. Maar ook eens de vlucht “langs lopen”geeft goed inzicht. “Heb ik nu goed gevlogen, zoals langzaam bij stijgers en sneller bij zakkers.” Dit helpt mij bij zelf-analyse van de vlucht.

Final glide
Het is 13:45 en we zijn bijna terug. Even nog een 3m/s bel pakken in Arnhem-zuid op 1200m en naar 1700m. Dick wil even “gassen” en een mooie final glide inzetten. De LX7007 geeft aan dat we voldoende reserve hoogte hebben. vervelend is dat de LX voorin en achterin afwijkend ingesteld is qua reserve hoogte. Seeyou, als backup, brengt uitkomst. We komen netjes 330m aan boven het veld.

Het was weer een prachtige overland vlucht met veel oefen momenten.
Alles was weer gratis! De afrekening van de thermiekminuten volgt nog….

Op de briefing wordt mistral en lenticularis (een bepaalde wolkensoort die bij een golf vliegen hoort) aangekondigd. Onderstaande foto laat een lenticularis wolk zien, zie we vandaag hebben gezien. Het is een soort “lenswolk”.

Iedereen is een beetje opgelaten. We gaan de kisten maar uitpakken.
Dit is nu minder werk. Alleen maar uit de pyama (hoezen) halen. We staan stak om 11:30 klaar.

Waar blijft de breeze….
Het vliegbedrijf start pas als de breeze komt. Dat is de wind in het dal. Het is al na 13:00. Philippe, de sleepvlieger, komt op zijn fiets naar de strip. Gaan we vliegen? Iedereen: “Nee nu nog niet…..” In nog geen 5 minuten komt de breeze. Wat wist Philippe….?

Op de Terlet-briefing wordt duidelijk dat Geert Mooi (instructeur) last heeft buikloop. Altijd lastig vliegen… Gelukkig wordt Wibro den Hollander bereid gevonden de DG te vliegen.

Hij is een goede instructeur met bergvliegervaring. Martijn van Maanen is gekomen en gaat als eerste in de DG505. Een mooie 2 uur gevlogen. Daarna mag ik.

Gestart om 16:00. Eerst naar de pt. Ceuze. Alleen maar zakkers. De sleepvlieger krijgt de opdracht om naar de Malaup te vliegen. Daar afkoppelen.

Even lijkt het te lukken. We stijgen 200m, maar verliezen het hier ook meteen. We gaan de helling op en af. Een prachtige les “helling vliegen” van Wibro volgt. Dit is heel (heel en nog eens heel) hard werken. Je vliegt langs de helling en op het sterkste stijgen ga je van de berg af draaien en vlieg je weer terug. Dan weer de helling af en weer draaien. Omdat de stukjes stijgen beperkt zijn worden we genoodzaakt om telkens achtjes te gaan draaien. Dit is zweten!! Maar, ik heb de “Tij Bongers sjaal” om. Dit is een natte handdoek in de nek. Een advies van Tij Bongers, een goede overlandvlieger op Terlet. Na meer dan een uur zwoegen langs de Malaup vindt Wibro het genoeg. We gaan de berg kam netjes afvliegen naar het noorden. Boven Tallard ligt een prachtige helling. Direct boven de kam meer dan 4 a 5 m/s stijgen. De volgende oefening. Gisteren 110km/u vliegen bij de helling (vaart erop houden). Nu thermiek vliegen. Dit doe je tussen de 90 en de 100km/uur met de DG-505. Ik geef de stik even aan wibro, zodat ik wat kan drinken en bijkomen. Zo’n helling vliegles kost energie….

We gaan van van 1600m naar 2300m. En…….plotseling merken we dan we in een golf vliegen.

Je vliegt tegen de wind in en hebt continue stijgen van 1 a 2m/s . Je gaat zo’n 80k/u vliegen.
Hier en daar zien we de lenticularis wolken. Op de foto zie de mooie lensvormige wolken.
Wat een belevenis! Oversteken naar de pic de Bur. Daar verliezen we veel hoogten.. terugsteken naar de plek waar we begonnen. En precies het zelfde. Weer eerst sterk stijgen in een thermiek bel en dan weer de golf oppakken. Naast ons vliegt een duo-discus, een andere tweezitter, rondjes. Ik kan net niet zien wat hij op de boterham heeft.



Rene Vos, een vliegmaat, heeft in dezelfde golf een hoogte van 5300m kunnen bereiken!

Landen op betonStrak 3 uur gevlogen! We gaan naar ons veld terug. Alles is al leeg. We hebben de landingsbaan voor ons zelf. De volgende belevenis staat klaar. We gaan landen op de landingsbaan. Netjes aanmelden bij de verkeerstoren. Door de crosswind zitten we een beetjse schuin op de baan. Even verleggen. Gaat goed. Goed afgevangen en rollend houden. Zo rijden naar de opstelplaats zonder te duwen.

Je stapt uit. “Wat een belevenis, wat een dag!” “Bedankt, voor de vliegles”, Wibro!
Morgen (dinsdag) wordt er weer golf verwacht.

Hierbij mijn eerste verslag van mij uit de bergen. Zondag om 7:15 opgestaan. De opening van de tent staat naar de bergen. Alleen het bovenste randje van de toppen liggen net in de zon. Een prachtig begin.

Eerst de briefing om 10:30, waar alles over het weer van die dag wordt uitgelegd. Mooi weer is het bericht! Er is te weinig wind om te gaan “golf vliegen”. Dat is boven de bergen. Daarna de kisten verder opbouwen. In elkaar zetten en alles controleren. Er staat een hele rij met allemaal prive vliegers. Als lesvliegentuigen mogen we voor!

Ik mag op de DG-505 vliegen, omdat ik de laatste weken heb geoefend op Terlet. Heeft het toch zin gehad!  De eerste keer achter een sleepvliegtuig in de bergen is hard werken. Kleine stuurbewegingen. Drie keer hing de kabel niet strak. Direct goed bijsturen en goed volgen. Even later gaat het beter. Ik zweet als een gek….. Morgen een natte handdoek mee in de nek.

We worden afgezet bij de Malaup. De huisberg, ten zuiden van het veld. We zijn van 600m (veldhoogte) naar zo’n 1600m gebracht. Nadat we los zijn gekomen, direct naar de berg toe en de riggel afzoeken. Wat me opvalt is dat de thermiek bellen erg smal zijn. Dit houdt in dat je het vliegtuig vrij steil in de bocht moet vliegen. Gelukkig doe ik dat op Terlet ook graag, maar hier steil draaien is toch anders. Maar de krachtige thermiek is wel wennen. Het resultaat is dat je telkens langzaam en snel vliegt, terwijl je constant (zo’n 110km/uur) moet vliegen. Dit is mijn tweede zweet sessie. Het is hardwerken. Goos, de instructeur, doet het een paar keer goed voor. En dat helpt. Het gaat al een stuk beter.

In Nederland vliegen je langs de wolken. Hier leer je om ook naar het relief van de grond te kijken. Erosie plekken leert je waar de wind langs de berg om hoog gaat. Je neemt snel de beslissing om zo de riggels af tegaan. Goed gedaan, zegt Goos. We steigen snel naar meer dan 2400m.

Later vliegen we naar de grotere bergen in de omgeving. De “Ceuze” en de “Pic de Bure”.  De laatste is een grote jongen van 2700 meter. Daar is het wat drukker met vliegtuigen. Goede uitkijken en we gaan helling vliegen. Constant 110km vliegen en toch telkens met 2m/s naar boven en later weer netjes van de berg afdraaien en terug vliegen. Op onderstaande foto zijn een aantal bergen van de omgeving te zien: pt. Ceuze, Grande Ceuze en de Pic de Bure.

We hebben er bijna twee uur opzitten en vliegen weer terug naar het veld. Langs de thuis berg, waar het kasteel van tallard ligt,  terug gelogen . Op 900 m op circuit. Je hebt dan nog mooi 300 m over om te landen.  De landing is goed!

Op het veld bemerk je, op basis waar je allemaal hebt gevlogen, dat het een bijzondere vlucht is geweest. Wat heb jij veel gedaan, zeggen de anderen, die ook al eerder hebben gevlogen in Gap.

Ik ben een heel gelukkig mens en zit met vochtige ogen na te genieten. Wat is het jammer dat jullie hier niet bij kunnen zijn.